ഇത്തവണ ഗവേഷണം രണ്ടായിരാമാണ്ടിലെ മനുഷ്യപ്രയത്നങ്ങളെ പറ്റി ആണ്. അന്ന് കാലത്ത് പ്രധാനമായും നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന ജീവിത വൃത്തി എന്തായിരുന്നു എന്നത് തറപ്പിച്ചു പറയാന്‍ വിധം തെളിവുകള്‍ ഒന്നും ലഭ്യമല്ല.
വളരെയധികം വെല്ലുവിളികള്‍ ഉള്ള ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം ആണ് നടത്തുന്നത് എന്ന് അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല. ഒരുപാട് വിയോജിപ്പുകള്‍ വിളിച്ചു വരുത്തും എന്ന് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ ഗവേഷണത്തിന്‍റെ തുടര്‍ ഭാഗങ്ങള്‍ സവിനയം അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
ജീവിത വൃത്തി എന്നത് കൊണ്ട് അന്ന് കാലത്ത് അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത് വളരെ വിചിത്രമായ ഒരു സംഗതിയാണ്. അന്നന്നത്തെ അന്നത്തിനു വേണ്ടി എന്തെങ്കിലും പ്രയത്നിക്കുക എന്നതത്രേ അത് .ജനങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ സാമ്പത്തികം എന്ന ഒരു ആശയം പ്രബലമായി ഉണ്ടായിരുന്നതായി കാണാം. എന്താണ് ഈ സാമ്പത്തികം എന്ന് നോക്കാം. ധനം, പണം, കാശ്, എന്നിങ്ങനെ വിവിധ വാക്കുകള്‍ അന്ന് കാലത്ത് ധാരാളമായി ഉപയോഗിച്ച് കാണുന്നു. മനുഷ്യ പ്രയത്നത്തിന്റെ തോത് അളന്നു അതിനു ഒരു സമ്മതിപത്രം ഉണ്ടാക്കി അച്ചടിച്ച്‌ * വിതരണം ചെയ്യുക അന്ന് പതിവായിരുന്നു. പത്തു, അമ്പത്, നൂറു, അഞ്ഞൂറ്, ആയിരം എന്നിങ്ങനെ വിവിധ അക്കങ്ങളില്‍ ആണ് സമ്മത പത്രം തയ്യാറാക്കിയിരുന്നത് . ഉദാഹരണത്തിന് നൂറിന്റെ സമ്മതി പത്രം കൈവശം ഉള്ള ഒരു വ്യക്തി അത്രയും പ്രയത്നം ചെയ്തു എന്നും , അതിന്റെ തക്കതായ ഉപഭോഗത്തിന് അര്‍ഹനാണ് എന്നും അനുമാനിക്കുന്നു. ഈ സമ്മതി പത്രത്തിനെ പണം, കാശ്, യൂറോ , ഡോളര്‍ എന്നിങ്ങനെ വിവിധ പ്രദേശങ്ങളില്‍ വിളിച്ചു പോന്നു. എന്നാല്‍ ഓരോ മനുഷ്യ പ്രയത്നതിനും അളവ് നിശ്ചയിച്ച് അതിനു തക്ക സമ്മതപത്രം അച്ചടിച്ച്‌ അപ്പപ്പോള്‍ വിതരണം ചെയ്യുക എന്നത് അപ്രായോഗികം ആണ് എന്ന എതിര്‍ വാദത്തെ അത് കൊണ്ടുതന്നെ തള്ളി കളയാനും വയ്യ. വാസ്തവത്തില്‍ സമ്മതി പത്ര വിതരണം അപ്പോഴപ്പോള്‍ അല്ല നടന്നിരുന്നത് എന്ന് വേണം കരുതാന്‍. സമ്മതി പത്രങ്ങള്‍ (നമുക്കിനി അതിനെ പണം എന്ന പദം കൊണ്ട് തുടര്‍ന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കാം) മുന്‍കൂട്ടി തയ്യാറാക്കി സമൂഹത്തില്‍ വിതരണം ചെയ്തിരുന്നു എന്നും പ്രയത്നത്തിന്റെ അളവുകള്‍ അതാതു പ്രദേശങ്ങളില്‍ ഉള്ളവര്‍ നിശ്ചയിച്ചിരുന്നു എന്നും ഊഹിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
പണം എന്ന ആശയം വാസ്തവത്തില്‍ അന്ന് കാലത്തെ മനുഷ്യന്‍റെ ഭാവനയുടെ അതിശയിപ്പിക്കുന്ന ആഴങ്ങളെ തുറന്നുകാട്ടുന്നുണ്ട്. എന്നാല്‍ ആ ആശയത്തിന്റെ വളരെ വികലമായ ഒരു പ്രായോഗിക തലമാണ് സമൂഹത്തില്‍ നടന്നിരുന്നത് എന്നത് ആശ്ചര്യ പ്പെടുത്തുന്ന വസ്തുതയാണ്. പണം വാസ്തവത്തില്‍ പ്രയത്ന ത്തിന്റെ സമ്മതിപത്രം അല്ലാതാവുകയും പ്രയത്നവും പണവും തമ്മില്‍ യാതൊരു പ്രത്യക്ഷ ബന്ധവും ഇല്ലാതാവുകയും ചെയ്തു അന്ന് കാലത്ത്.
ബഹുപൂരിപക്ഷം മനുഷ്യര്‍ പ്രയത്നിക്കുകയും ഒരു ചെറു വിഭാഗം പണം കയ്യില്‍ വയ്ക്കുകയും ആ പ്രയത്ന ത്തിന്റെ സകല ആനുകൂല്യങ്ങളും പിന്‍പറ്റുകയും ചെയ്തു പോന്നു. മൊത്തം മനുഷ്യകുലത്തിനു ദിവസത്തില്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ മണിക്കൂര്‍ മാത്രം വേണ്ടുന്ന പ്രയത്നം ആ ചെറുകൂട്ടം മനുഷ്യര്‍ ഒരു ദിവസത്തിന്റെ പത്തും പതിനാറും മണിക്കൂര്‍ ചെയ്യുകയും എന്നാല്‍ അതിന്റെ ഒരു ശതമാനം പോലും ആനുകൂല്യം പിന്‍ പറ്റാതിരിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു എന്നത് വിശ്വസിക്കാന്‍ പോലും വിഷമം ആണ്.
ഇത്തരത്തില്‍ ഒരുപാട് സമ്മതി പത്രം (ധനം) കയ്യിലുള്ള വ്യക്തികള്‍ സമൂഹത്തില്‍ പ്രബലര്‍ ആവുകയും അവരുടെ അനുസാരികളായി ശിഷ്ടം ജനങ്ങള്‍ കാലം കഴിച്ചു കൂട്ടുകയും ചെയ്തു.
മനുഷ്യ പ്രയത്നം എന്ന ആശയം ഒന്ന് കൂടി സ്പഷ്ടമാക്കേണ്ടതുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു. മിക്കവാറും എല്ലാ പ്രയത്നങ്ങളും മനുഷ്യര്‍ നേരിട്ട് തന്നെ നടത്തിപ്പോന്നിരുന്നു എന്ന് വേണം കരുതാന്‍.ഒരു മിനിറ്റു കൊണ്ട് ചെയ്യാവുന്ന പ്രയത്നങ്ങള്‍ അത് കൊണ്ട് തന്നെ അന്ന് കാലത്ത് വര്‍ഷങ്ങള്‍ എടുത്തിരുന്നു എന്ന് പറയുന്നത് നമ്മുടെ ഭാവനയ്ക്കും അപ്പുറത്തുള്ള ഒരു വാസ്തവമാണ്. അത് തന്നെയും എല്ലാവരിലേയ്ക്കും സമമായി വിതരണം ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നുമില്ല ഈ യത്നങ്ങള്‍ അത്രയും.
അന്ന് കാലത്തെ ജീവിത വൃത്തി എന്ന് നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നല്ലോ..ആ ഒരു പദത്തിനും ഒരല്‍പം വിശദീകരണം ആവശ്യമാണ്‌ എന്ന് തോന്നുന്നു. പ്രധാനമായും പണം ഉണ്ടാക്കുക എന്നത് മാത്രമായിരുന്നു ജീവിത വൃത്തി കൊണ്ട് അന്ന് ജനങ്ങള്‍ ലാക്കാക്കിയിരുന്നത്. സമൂഹത്തിനു മൊത്തം എന്തെങ്കിലും തങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തിയിലൂടെ സംഭാവന ചെയ്യുക എന്ന ഒരു ആശയം തന്നെ അന്ന് കാലത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. മാത്രവുമല്ല അത്തരം സംഭാവനകള്‍ അന്ന് കാലത്ത് വന്നു ഭവിക്കുക മാത്രമായിരുന്നു. അഥവാ അങ്ങനെ സമൂഹത്തിനു എന്തെങ്കിലും സംഭാവന ചെയ്യുന്നവര്‍ സ്വന്തം ജീവിതത്തില്‍ ഒരുപാട് യാതനകള്‍ അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നിരുന്നു. മൊത്തത്തില്‍ എന്താണ് ലക്ഷ്യമാക്കുന്നത് എന്ന് അറിയാതെ ഓരോരുത്തരും എന്തിലെല്ലാമോ വ്യാപൃതരായി ജീവിച്ചു പോന്ന ഒരു കോമാളി സമൂഹമായിരുന്നു അന്ന് നിലവില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത് .
(തുടരും..)
ഒരു ബ്ലോഗ് അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്റർ ഈ അഭിപ്രായം നീക്കംചെയ്തു.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂഉള്കാഴ്ച... താങ്ക്സ്
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ